(ភ្នំពេញ)៖ វាជាការគួរឲ្យហួសចិត្តនិងអស់សំណើចនៅពេលដែលឃើញជនជ្រុលនិយមនៅកម្ពុជាមួយក្តាប់តូចមានទាំងខ្មែរ និងជនបរទេសដែលបង្កប់ខ្លួនក្នុងអង្គការ សិទ្ធិមនុស្សមួយចំនួនដែលមានបេសកកម្មជួយគាំទ្រក្រុមប្រឆាំងដើម្បីផ្តួលរំលំរដ្ឋាភិបាល បាននាំគ្នារិះគន់វិធានការរបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ចំពោះអ្នករកស៊ីលក់ឥវ៉ាន់តាមអនឡាញ ដែលចូលចិត្តបញ្ចេញកេរខ្មាសដើម្បីទាក់ទាញអថិជន និងវិធានការចំពោះវីដេអូអាសអាភាសទាក់ទងនឹងស្ត្រីខ្មែរ តាមបណ្តាញសង្គមថា ជាការរើសអើង និងបំបិទសិទ្ធិសេរីភាពទៅវិញ។

សំណួរដែលយើងទាំងអស់គ្នាជាពូជពង្សខ្មែរត្រូវចោទសួរដល់អ្នកទាំងអស់នោះគឺ៖

តើអស់លោកចង់បានសេរីភាពឲ្យមនុស្សដើរស្រាតពេញផ្លូវ - សេរីភាពថតរូបអាសអាភាសបង្ហោះតាមេហ្វសប៊ុកព្រោងព្រាត - សេរីភាពប្រព្រឹត្តអំពើអនាចារ្យពេញផ្ទៃប្រទេស និងសេរីភាពជេរម្រមាថគ្នាតាមអំពើចិត្ តទើបហៅថាជាប្រជាធិបតេយ្យឬយ៉ាងណា?

គេនៅចាំបានថា កាលពីពេលដែលរាជរដ្ឋាភិបាលផ្តួចផ្តើមគំនិតធ្វើសេចក្តីព្រាងច្បាប់ប្រឆាំងនឹងការជេរប្រមាថ អង្គព្រះមហាក្សត្រ ក៏ក្រុមដដែលនេះបានឡាំប៉ា ប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងដែរក្រោម ហេតុផលថា ច្បាប់នោះគឺជាការបំបិទសិទ្ធិសេរីភាព និងកាត់បន្ថយលំហរ ប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជា។

ក្នុងនាមកូនខ្មែរនិងមានឈាមជ័រជាខ្មែរ ខ្ញុំមានទស្សនៈយល់ឃើញថា ពាក្យ «ប្រជាធិបតេយ្យ និងសេរីភាព» ដែលពួកក្រុមប្រឆាំងទាំងនោះបាន ប្រើគឺដើម្បីគ្រាន់តែបិទបាំងនូវអំពើទុច្ចរិតនិង នយោបាយប្រជាភិថុតិ ប្រជោនិយមរបស់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ។ ប្រជាធិបតេយ្យ និងសេរីភាពដែលក្រុមជ្រុលនិយមទាំងនេះចង់បានគឺ ការធ្វើឲ្យប្រទេសធ្លាក់ក្នុងភាពអសណ្តាប់ធ្នាប់ បាត់បង់សេចក្តីថ្លៃថ្នូរ និងឈានទៅបំផ្លាញវប្បធម៌និងប្រណៃណីដែលជាអត្តសញាណ របស់ជាតិខ្មែរតែប៉ុណ្ណោះ។ អ្វីដែលអស្ចារ្យថែមទៀតនោះគឺអ្នកដែលអះអាងថា ជាអ្នកការពារស្ត្រី តែបែរជាការពារស្ត្រីដែលយកកេរខ្មាសធ្វើដើមទុន ទៅវិញ គឺមិនមែនការពារសេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់ស្ត្រីខ្មែរនោះទេ។

មកដល់ត្រង់នេះ ខ្ញុំនៅចាំបានថា អង្គការសិទ្ធិមនុស្សមួយចំនួនធ្លាប់ត្រូវបានមហាជនចោទថា ជាអង្គការការពារចោរ។ មូលហេតុគឺពេលមានអំពើរចោរលួចឬប្លន់ម្តងៗ អង្ឋកការ សិទ្ធិមនុស្សទាំងនោះមិនបានខ្វាយខ្វល់ពីម្ចាស់ទ្រព្យដែលត្រូវបានចោរបាញ់ស្លាប់ ឬរងរបួសនោះឡើយ តែបែរជានៅចាំការពារចោរខ្លាចគេធ្វើបាបទៅវិញ។

ងាកមកនិយាយពីរឿងអាសអាភាស ពួកគេប្រហែលមិនដឹងទេថា បច្ចុប្បន្ននេះនរណាក៏ទើសភ្នែកដែរពេលឃើញស្ត្រីអ្នកលក់ឥវ៉ាន់តាមអនឡាញមួយចំនួនធ្វើបែបនេះ។ មតិមហាជនទូទៅ មានតែជំរុញឲ្យរដ្ឋាភិបាលចាត់វិធានការឲ្យបានម៉ឺងម៉ាត់ ចំពោះរឿងនេះ។

ចុះហេតុអ្វីបានជាមនុស្សមួយក្រុមដែលវង្វេងឈាមជ័រទៅជាខំការពារអំពើអសីលធម៌បែបនេះទៅវិញ?

សូមកុំភ្លេចថា ខ្មែរជាជនជាតិដែលមានវប្បធម៌មានប្រពៃណី និងទំនៀមទម្លាប់ដ៏ល្អប្រពៃរបស់ខ្លួនដែលត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ថា ជាជនជាតិថ្លៃថ្នូរដែល មានសីលធម៌និងមានវប្បធម៌ដ៏ចំណាស់បំផុតមួយនៅអាស៊ី។ វប្បធម៌និងប្រពៃណីខ្មែរគឺ មិនមែនពារលាអាវ៉ាសែ, អាសអាភាសនិងអនាចារ្យនោះឡើយ។ ប្រជាជនខ្មែរ មានទំនៀមទម្លាប់និងប្រពៃណីល្អនៅក្នុងសង្គមមួយដែលមានការគោរពគ្នា, មានពាក្យសម្តីទន់ភ្លន់, មានការខ្មាសអៀន ជាពិសេសគឺស្ត្រីខ្មែរតែម្តងដែលជា អ្នកស្អប់ខ្ពើមបំផុតនូវអំពើអាសអាភាស ពាលាអាវ៉ាសែនិងអំពើអនាចារ្យ។

ប៉ុន្តែនៅក្នុងយុគសម័យដែលបច្ចេកវិទ្យារីកលូតលាស់ខ្លាំង ហើយបណ្តាញសង្គមបានក្លាយជាទីពេញនិយមរបស់មហាជនទូទៅក៏ស្រាប់តែមានជនឆ្លៀតឱកាស ប្រើប្រាស់បណ្តាញសង្គមទាំងនោះដើម្បីតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ហើយនាំគ្នាបំភ្លេចចោលនូវភាពថ្លៃថ្នូររបស់ជាតិសាសន៍ខ្លួនឯង។ រូបភាពអាសអាភាស លិចលើលេចក្រោម បញ្ចេញកេរខ្មាស អមដោយការប្រើពាក្យសម្តីអាស ឬក៏ការជេរប្រមាថគ្នាមិនចេះអៀនខ្មាសដែល មិនមែនជាវប្បធម៌ខ្មែរ បានហូរចេញពីបបូរមាត់របស់មនុស្សខ្មែរមួយចំនួនក្នុងនោះក៏មានស្ត្រីខ្លះដែរ។

ក្នុងស្ថានភាពបែបនេះក្នុងនាមជាអ្នកដឹកនាំប្រទេសដែលមានកាតព្វកិច្ចអនុវត្តតាមស្មារតីនៃរដ្ឋធម្មនុញ ខ្ញុំកត់សំគាល់ឃើញនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន តែងតែរំលឹក ដាស់តឿននិងដាក់ចេញនូវវិធានការជាបន្តបន្ទាប់ដើម្បីការពារវប្បធម៌ និង ប្រពៃណីដ៏ល្អរបស់ជាតិយើង។

ប៉ុន្តែអ្វីដែលគួរឲ្យសោកស្តាយបំផុតនោះ គឺនៅតែមានមនុស្សមួយចំនួនដែលយល់ថា វប្បធម៌បរទេសជាពិសេសគឺ វប្បធម៌របស់ប្រទេសលោកខាងលិចអាចចម្លងយកមកអនុវត្តន៍នៅកម្ពុជា ហើយចង់បំភ្លេចចោលវប្បធម៌របស់ខ្លួន។ ពួកគេប្រហែលជាចង់ឃើញពលរដ្ឋខ្មែរអនុវត្តសិទ្ធិសេរីភាពដូចបណ្តាប្រទេសលោកខាងលិចមួយចំនួន ដែលមនុស្សប្រមូលផ្តុំគ្នាដើរស្រាតតាមផ្លូវ ឬស្រីៗ នាំគ្នាដេកស្រាតនៅមាត់សមុទ្រ ឬក៏អនុញ្ញាតឲ្យខ្មែរថតវីដេអូអាសអាភាសដាក់លក់លើទីផ្សារទើបហៅថា «ប្រជាធិបតេយ្យ និងសេរីភាពពេញលេញ ឬ យ៉ាងណា?

មកដល់ចំណុចនេះ ខ្ញុំសូមសម្តែងការគាំទ្រយ៉ាងមុតមាំចំពោះជំហរជាគោលការណ៍របស់នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដែលបានកំណត់ថា «កម្ពុជាបន្តដើរនៅលើ មាគ៌ាប្រជាធិបតេយ្យសេរី ពហុបក្សតាមលក្ខណៈពិសេសរបស់កម្ពុជា»។

ជាការត្រឹមត្រូវណាស់ព្រោះប្រទេសកម្ពុជាពិតជាមានលក្ខណៈ ពិសេសនិង ដោយឡែករបស់ខ្លួនច្រើនរាប់មិនអស់ទាំងនៅលើទិដ្ឋភាពភូមិសាស្ត្រ ប្រវត្តិសាស្ត្រ នយោបាយ ជាពិសេសគឺលក្ខណៈពិសេសនៃវប្បធម៌ ទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីខ្មែរនៃនារីខ្មែរយើង។

សរុបមកវិញ ក្រុមប្រឆាំងជ្រុលនិយមនៅកម្ពុជាក៍ដូចជាជនបរទេស ដែលឈរក្រោមផ្លាកសិទ្ធមនុស្សមួយចំនួនមានខួរក្បាលនិងផ្នត់គំនិតតែម្យ៉ាងគត់គឺ ការ ប្រឆាំងជាមួយអ្វីដែលបក្សកាន់អំណាចធ្វើ ជាពិសេស គឺប្រឆាំងជាមួយបុគ្គលនាយករដ្ធមន្ត្រី ហ៊ុន សែន តែម្តង។ ខ្ញុំយល់ថាបើជាការប្រឆាំងរិះគន់លើចំណុចខ្សោយ របស់រដ្ឋាភិបាល នោះវាជា រឿងធម្មតារបស់បក្សប្រឆាំងនៅលើពិភពលោក។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលចម្លែកសម្រាប់ក្រុមប្រឆាំងទាំងនេះគឺការប្រឆាំងនិងវាយប្រហារលើ ចំណុចខ្លាំងរបស់រដ្ឋាភិបាល ពោលគឺ ប្រឆាំងនឹងអ្វីដែលគេធ្វើត្រូវ។

លើការជាក់ស្តែងការប្រឆាំងនឹងទំនាមទម្លាប់ល្អរបស់ជាតិក្រោមលេស ប្រជាធិបតេយ្យ, សិទ្ធិមនុស្ស និងសេរីភាព គឺគ្មានអ្វីក្រៅពីក្នុងគោលបំណងចង់ប្រែក្លាយ ប្រទេសខ្មែរឲ្យធ្លាក់ក្នុងភាពអនាធិបតេយ្យអនាចារ្យតែប៉ុណ្ណោះ។

ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកនេះ ខ្ញុំកត់សំគាល់ឃើញថា ពាក្យសេរីភាព និងប្រជាធិបតេយ្យធ្លាប់ត្រូវបានក្រុមទាំងនេះប្រើជាលេស និងខែលដើម្បីជាន់ឈ្លីច្បាប់ និងបំពានសណ្តាប់ធ្នាប់សាធារណៈជារៀងរហូតមក។ សេរីភាពនិង ប្រជាធិបតេយ្យត្រូវបានគេប្រើដើម្បីការពារវប្បធម៌លាបពណ៌និងជេរប្រមាថ ដែលពួកគេបង្កើតឡើង។ ហើយឥឡូវនេះ សេរីភាព និងប្រជាធិបតេយ្យត្រូវបានក្រុមពួកគេដដែលហ្នឹងយកមកប្រើដើម្បីការពារអំពើអនាចារ្យថែមទៀត។

ដូច្នេះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរគួរតែ ស្គាល់ចំណាំមុខមាត់និងឈ្មោះរបស់ក្រុមនេះឲ្យបានច្បាស់ព្រោះគោលបំណង និងទង្វើពិតប្រាកដរបស់ក្រុមនេះមិនមែនជាអ្នកជួយ ការពារសេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់ស្រ្តីខ្មែរនោះទេ ហើយក៏មិនមែនជាអ្នកការពារសេរីភាព ប្រជាធិបតេយ្យនិងសិទ្ធិមនុស្សអ្វីនោះឡើយ។

ទន្ទឹមនឹងនោះពលរដ្ឋខ្មែរក៏បានស្គាល់ និងយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់ថា គ្មានអ្នកណាក្រៅពីនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន នោះទេ ដែលជានិច្ចកាលតែងតែឈរយ៉ាងរឹងមាំជាអ្នកការពារសន្តិភាព ការពារអធិប្បតេយ្យជាតិ ការពារស្ថិរភាពសង្គមពិតប្រាកដ និងជាពិសេសការពារកិត្តិយស សេចក្តីថ្លៃថ្នូរ វប្បធម៍ ប្រពៃណី និងទំនៀមទំលាប់របស់ជាតិ និងស្ត្រីខ្មែរយើង៕

ដោយ៖ អ្នកតាមដាននយោបាយតុកាហ្វេ